3.1.18

პატარა ამბები

#1
შესავალი
საშინლად ვერ ვიტან როცა ტრანსპორტში ვინმე მემგზავრება, რაც ავტომატურად ნიშნავს, რომ უნდა ვისაუბროთ, როცა ხშირად სალაპარაკო თემაც არ გვაქვს და ამ დროს ვერც მუსიკას ვუსმენ, ვერც ვკითხულობ.

ისტორია
უნივერსიტეტში ერთი ჯგუფელი მყავდა, ხშირად გვიწევდა ერთად მგზავრობა და ლიტერატურაზე ვსაუბრობდით ხოლმე. ძალიან სასიამოვნოდ გადიოდა დრო მაღლივიდან ავლაბრამდე.

ჰოდა, 2-3 კვირის წინ მეტროში, მატარებელში შესვლისას ვხედავ, კართან დგას, კითხულობს. ისე გამიხარდა, მივაჭერი პირდაპირ. ალბათ მასაც დავურღვიე მყუდროება, მაგრამ ძალიან გამიხარდა მისი ნახვა და თანაც წიგნით ხელში.


#2
დღეს, ასე, სრულიად მოულოდნელად, ადამიანმა, რომელიც თითქმის 10 წელია არ მინახავს, ძალიან თბილი მესიჯი მომწერა. კიდევ ერთხელ დავაფასე და გადავაფასე სოციალური ქსელის როლი დღევანდელ ცხოვრებაში.




1 comment:

OTO said...

#2 ძალიან პატარა იყო :)