რაც უფრო მეტად ემსგავსება სახლი სახლს, მით უფრო მეტი რჩება გასაკეთებელი. რაღაც შეკრული წრეა, რომელიც ვერაფრით გავარღვიე. აი, ღამით იქ რომ დავრჩები, მაშინ ვიტყვი, რომ სახლი მაქვს. ახლა გადებული ვარ ავლაბარსა და პროსპექტს შორის, ერთგან დროის მოსაკლავად ავდივარ ან ჩემი დის კარადიდან ტანსაცმლის მოსაპარად, მეორეგან – მძინავს. ესაა ჩემი ოჯახური ცხოვრება.
2 comments:
araushavs male iqneba sweet home namdvilad sweet )
ბევრი შრომა დ ა ნერვები სჭირდება, მაგრამ სამაგიეროდ, მერე იქნება შენი სახლი,ზუსტად ისეთი,როგორიც გინდოდა და გინდა :)
Post a Comment