14.11.08

იყო ოცნება, როგორც წამი..

მაგრამ დღეს მარცხენა ფეხზე ავდექი ეტყობა და ყველაფერი ისე გაქრა, კვალიც არ დატოვა.

ყველაფერი კი იმით დაიწყო, რომ სიზმარში მკერდის კიბოთი ვკვებოდი. მერე ღიმილი სახეზე შემეყინა, როცა მარტო აღმოვჩნდი ქუჩაში და ბოლოს სამსახურში მისულს სრული განუკითხაობა და უსამართლობა დამხვდა.

არა, კარგი ამბავიც იყო. ლაშამ ცოლი მოვიყვანეო. სანამ არ ჩამოვლენ და ჩემი თვალით არ ვნახავ, არ მჯერა, მარა მიხარია მაინც. ცოლიანი ქაჯუნა, მეღიმილება : )

...ზამთარი არსებით ავსებდა თბილისს სევდიან დილით..

6 comments:

Unknown said...

მასეთი დღეები მეც მაქვს
დავაკვირდი და აღმოვაჩინე
ესეიგი უარყოფითი რაღაც რომ ხდება ცხოვრებაში ხდება 1 დღეში
ან მთელი კვირა უარყოფითია


არ არის გადანაწილებული ნუ ბალანსი მაინც იყოს
რა უბედურებაა ასე ერთად :უსერ:

მაგრამ შენს შემთხვევაში
ბოლოს მაინც კარგი ამბავით დაამთვრე : ))

Kate said...

ვაიმე დედა...
მე რა როლი მქონდა მაგ აურზაურში თუ არ ვყოფილვარ???

სიმღერას ვიწერ...

OTO said...

ნუ იცი ხოლმე რა კუდა : )

ისე როგორ ხარ ? : D

Anonymous said...

ისე მკერდის კიბო არ ქვია მაგას, ძუძუს კიბო ქვია, ან სარძევე ჯირკვლის კიბო :სამედიცინოენაზე: :უსერ:

nati kuda said...

მელია: საშინელებაა, მართლა დაბალანსებაა საჭირო.

ქეთი: არ ყოფილხარ შენ.

ოთო: რა ვიცი? ამას წინათ დაგინახე ოფისში.შეცვალეთ ისევ მაგიდების განლაგება?

ნთვარე: ცუდი კი იყო და გინდა მკერდის ეძახე და გინდა ძუძუსი :უსერ:

OTO said...

ეჰ : ( შევცვალეთ ახლა ორ ”ცეცხლს” შუა ვზივარ : D D D

P.S. ზამთარში გავთბები მაინც : )