გერკულესი მივირთვი, ყავა მივაყოლე.
”შუა ქალაქში” დაიწყო, ტელევიზორთან მოვკალათდი და იქვე ძაფი შევნიშნე.
გავიფიქრე, რატომაც არა?!
და იმის მერე ვქსოვ, ვქსოვ, ვქსოვ...
ერთხელ შევისვენე, ისიც მზიკომ ცომი მომაზელინა ნაპოლეონისთვის
და ახლა ვისვენებ, ამას ვწერ და თორნიკეს ვეჭორავები..
ზურგი იღლიებამდე ავიყვანე უკვე..
მარჯვენა ხელს ვეღარ ვგრძნობ.
პიჟამო არც გამიხდია..
ეს ავადმყოფობაა
3 comments:
au ra magaria qsova
nervebs amshvidebs :))
nu chems shemtxvevashi asea :\;)
მართალი ხარ
თუ ჩხირები ავიღე ხელში ვეღარ ვჩერდები
ამიტომაც ვცდილობ არ ავიღო :
de, me miqsovdi xo? :user:
Post a Comment